Amos 07
01Dit is wat God, de HEER, mie zain luit: Hai vörmde n swaarm sprinkhoanen, krekt dou t etgruin aan grui kwam. Eerste snee, veur keunenk, was al maaid.
02Net dou sprinkhoanen ale gruin opvreten zollen, raip ik: "HEER, mien God, vergeef ons toch! Dit overleeft t volk van Jakob ja nooit. t Is ja al zo klaain."
03Dou begrootte de HEER t. "t Gaait nait deur," zee hai.
04Dou luit God, de HEER, mie dit zain: Hai bestelde n dik vuur om t volk te stravven. t Vuur verteerde Grode Wottervloud, en t was der aan tou dat ook t baauwlaand verbraand worden zol.
05Dou raip ik: "HEER, mien God, dou dat toch nait! Dit overleeft t volk van Jakob ja nooit. t Is ja al zo klaain."
06Dou begrootte de HEER t. "Dit gaait ook nait deur," zee hai.
07Dou luit God, de HEER, mie dit zain: Hai ston bie n muur mit n meukerf + t Hebreeuwse woord betaikent "lood", "tin" of zukswat. Omdat t hier gaait om n ontzettende vernailen denk wie dat ter n stok riw bedould wordt, zo as bie ons n swoare loden koegel bie ofbroak.f* in haand.
08Hai vruig: "Wat heb ik hier, Amos?" "n Meuker", zee ik. Dou zee de HEER: "Mit dizze meuker goa ik dwaars deur mien volk Israël. Der blift niks van heur over.
09Elke stee doar Isaak zien noazoaten heur ofgodenovvers brengen, wordt vernaild. Haailegdommen van Israël worden in puun sloagen, en t hoes van keunenk Jerobeam zel ik mit t sweerd om haals brengen."
|